Vroege geschiedenis van wijn

De stad Càdiz werd gesticht tussen de 11e en 9e eeuw voor Christus als handelspost van de Kanaïnistische stam van de Fenisiërs. De Fenisiërs dreven ook handel in het oude Midden-Oosten en van daar komen waarschijnlijk de eerste druivenranken. Al snel volgende de Oude Grieken. Zij brachten de traditie van het maken van Arrope, een donkere zoete druivensiroop. Feitelijk gewoon ingedikte druivensap welke men gebruikte om wijn te zoeten.

Romeinse Tijd

Het gebied specialiseerde zichzelf in het maken van wijnen en, nadat het gebied in 206 voor Christus door de Romeinen werd veroverd, werden de wijnen snel verspreid over het Romeinse rijk. De visie van de vroege vinoloog Mago werd op grote schaal toegepast in dit gebied. Deze wijnen kwamen bekend te staan als Ceretanum (oftewel: Wijn uit Ceret) wat uiteindelijk voor de naam Jerez zal zorgen wat in het Engels uitgesproken wordt als Sherry. Om suikers te concentreren in de druivenmost was het tijdens de Romeinse tijd een gangbare techniek om de wijn te zoeten. Deze techniek werd op grote schaal toegepast in deze vroege wijnregio.

De Moren

Na de ondergang van het Romeinse rijk kwam Al-Andalus onder de heerschapij van de Moren tussen 756 en 929 na Christus. Al-Andalus is de naam die de Moren gaven aan het Iberische Schiereiland. Jerez (nu nog Ceret) en Càdiz waren zelfs onder Moorse bezetting tot respectievelijk 1231 en 1262 na Christus. Onder invloed van de Islamitische bezetting van de Moren was de consumptie van alcohol verboden. Echter werd de wijnbouw niet stopgezet maar voornamelijk gebruikt voor de handel met niet-Islamitische buurlanden. Hiernaast introduceerden de Moren ook een nieuwe vorm van destilatie door gebruik te maken van de Alembic. Onder de Moorse vlag werd de stad Ceret omgedoopt tot Sherish welke later Jerez de la Frontera zou gaan heetten als grensstad tussen het Christelijke Spanje en het Moorse koninkrijk in de 13e eeuw.